هواساز چیست؟
هواساز دستگاهی است که برای تأمین هوای مطبوع و سالم و دستیابی به دما و رطوبت مناسب است. این سیستم مهم، یکی از اصلیترین تجهیزات سیستمهای تهویه مطبوع است که در مسیر چیلر و بویلر با کانال هوا قرار میگیرد. هواسازها در صنایع مختلف برای تولید هوای مورد نیاز با درجه و رطوبت مورد نظر استفاده میشوند. برای سرمایش و گرمایش و تازه کردن هوای اماکن عمومی مانند: ورزشگاه، سینما، آمفی تئاتر، تالار عروسی، رستوران، مسجد و موزه، تجاری مانند: پاساژ، بانک، تالار بورس و بازارچه و یا سالنهای تولید کارخانجات، بیمارستانها، هتلها و ادارات، از هواساز استفاده میشود.
دستگاههای هواساز قابلیت تولید در ظرفیتهای مختلف خانگی و صنعتی را دارند. بنابراین قیمت آنها علاوه به کیفیت قطعات، به ظرفیت دستگاه نیز بستگی دارد. در حالی که ارزانترین دستگاه هواساز خانگی حدود 800 دلار قیمت دارد، قیمت گرانترین هواساز صنعتی بالغ بر 40.000 دلار است. توصیه ما این است که قبل از اقدام به خرید دستگاه هواساز، از طریق صفحه ارتباط با ما شرکت مهتاب گستر، از آخرین و به روزترین قیمت دستگاه هواساز مطلع شوید.
استفاده از این دستگاه به عنوان بهترین روش تهویه مطبوع مرکزی در سطح جهان مرسوم است. کویل گرمایی هواساز که با آب گرم یا بخار تغذیه میشود، وظیفه گرمایش هوا را در ماههای سرد به عهده دارد. کویل سرمایی هم که با آب سرد یا گاز مبرد تغذیه میگردد، وظیفه سرد کردن هوا را بر عهده دارد. دمپرهای هوای تازه و هوای برگشتی نصب شده بر روی هواساز، قادرند میزان هوای تازه دریافتی یا میزان هوای برگشت از مکان مورد تهویه را به هر نسبت دلخواه، کنترل نمایند.
پیش فیلترهای مختلفی که قابل نصب در بدو ورود هوای تازه به هواساز هستند، از ورود حشرات، خاشاک و ذرات درشت جامد به درون دستگاه جلوگیری میکنند. برای تمیز کردن بیشتر هوا میتوان از فیلترهای کیسهای، کاغذی، نمدی و رول فیلتر استفاده کرد. فن سانتریفیوژ نصب شده در هواساز، هد مورد نیاز گردش هوا را تأمین میکند. این فن جریان هوا را با آرامی و دسیبل مطلوب وارد کانال میکند. سپس هوا از طریق دریچههای ویژه در مکان مورد نظر، توزیع میگردد.
اهداف استفاده از دستگاه هواساز
بالا رفتن دمای کره زمین، افزایش اختلاف دما در فصول گرم و سرد و نیز افزایش آلایندهها در کشور موجب میشود که طراحی و تولید هواسازها از اهمیت زیادی برخوردار باشد؛ لذا اهداف اصلی استفاده از دستگاه هواساز را میتوان به شکل زیر بیان نمود:
- تنظیم دمای مطلوب (گرمایش-سرمایش با توجه به شرایط آب و هوایی)
- تأمین هوای تازه
- تنظیم رطوبت با توجه به شرایط آسایش افراد یا نیاز صنعتی (رطوبت زنی یا رطوبت زدایی)
- تصفیه و پاک سازی هوا از ذرات معلق موجود در آن، گرد و غبار و هر نوع آلودگی دیگر
علاوه بر کیفیت بالای هوای توزیعی، مزایایی نظیر راندمان عملکردی بسیار بالا، مصرف انرژی بهینه، تعمیرات و نگهداری آسان و کم هزینه، توزیع یکنواخت هوای مطبوع در محیط، عدم اشغال فضای داخلی و عمر کاری بالا، از دیگر مزایای این سیستمها هستند. این مزایا سیستمهای هواساز را به یکی از محبوبترین تجهیزات تهویه مطبوع در کاربریهای مسکونی، اداری، تجاری و صنعتی تبدیل کرده است.
ویژگیهای ساختاری دستگاه هواساز
سیستم انتقال قدرت شامل پولیهای Fast Montage و تکنیک Lock Taper Bush با امکان دمونتاژ آسان و بدون نیاز به پولی کش با تکنیک Woods آمریکا است. نحوه ساخت به طور کامل پیچ و مهرهای قابل دمونتاژ و مونتاژ جدید است. کلیه ورقها از قسمت بیرون با رنگ پودری الکترواستاتیک پوشش داده میشود. شاسی دستگاه هواساز نسبت به ظرفیت و حجم آن، از ناودانی فابریک طراحی و ساخته میشود. شاسی پس از عملیات جوشکاری و فرزکاری با رنگ اپوکسی پوشش داده میشود.
هواساز یک دستگاه تأمین کننده هوا در یک سیستم تهویه مطبوع است که هوا را مطابق شرایط مطلوب، تأمین و در فضاهای مختلف توزیع میکند. در یک دستگاه هواساز، هوای تازه و هوای در گردش داخلی با هم مخلوط شده و هوای مطبوع تولید میشود. در این سیستم، دمای هوای تازه توسط یک سیستم کنترل کننده دما تنظیم و به داخل محیط تزریق میگردد. سپس هوای مطبوع با استفاده از فن و از طریق کانالها و دریچههای تعبیه شده به داخل فضای مورد نظر دمیده میشود.
ظرفیت و قابلیتهای انواع دستگاه هواساز
اکثر هواسازها مدولار هستند، قابلیت افزودن قطعات مازاد در صورت نیاز را دارند. یک هواساز معمولاً شامل یک بخش مکش هوای تازه، بخش اختلاط هوا، بخش فن شامل محفظه فن و موتور فن، بخش کویل شامل کویل عبور آب، بخش فیلتر و یک واحد کنترل است. یک فن هوای جبرانی یا گردش داخلی، یک کویل حرارتی، یک کویل پیش سرد و یک رطوبت زن از جمله تجهیزات مازاد هستند که معمولاً یک به صورت سفارشی روی هواساز نصب میشوند. دبی هوای انواع هواساز بین 2000 تا 63000 فوت مکعب در دقیقه (945 تا 29730 لیتر بر ثانیه) متغیر است.
اینکه یک فن جبرانی یا گردش داخلی به سیستم هواساز اضافه شود، بستگی به ساختمان و وظایف دستگاه و افت فشار کلی دارد. یک کویل حرارتی برای گرم کردن منطقه ورودی یا برای پیش گرم کردن صبحگاهی در فصل سرد سال، استفاده میشود. یک کویل پیش سرد جهت استفاده بهینه از آب برگشتی کولینگ تاور به کار برده میشود. جهت تأمین نیازهای طبی و یا محیطهایی که احتیاج به رطوبت بالاست، از یک رطوبت زن در هواساز استفاده میشود.
عملکرد هواساز عموماًً وابسته به صحیح عمل کردن سایر قطعات سیکل تهویه مطبوع از جمله بویلر، چیلر و برج خنک کننده است. از طرفی دیگر چون در ارتباط مستقیم با محیط زیست، انسان و یا قطعات حساس است، از اهمیت بالاتری نسبت به سایر دستگاههای سیکل تهویه برخوردار است. هوای مطبوع دارای دمای مطلوب با توجه به شرایط فصلی (هوای گرم در زمستان و هوای سرد در تابستان)، رطوبت مناسب، عاری از آلودگی یا گرد و غبار است.
اساس کارکرد دستگاه هواساز
کارکرد دستگاه هواساز ساده میباشد. تعدادی مبدل حرارتی به نام کویل درون دستگاه تعبیه شده که با توجه به شرایطی فصلی آب سرد تولیدی چیلر یا آب گرم موجود در پکیج یا بویلر توسط لوله کشی درون آنها جریان پیدا میکند. هوای تازه مورد نیاز جهت تهویه مطبوع توسط فن تعبیه شده به داخل دستگاه مکش شده و پس از عبور از روی فیلترها و انجام عملیات تصفیه هوا، از روی کویلها عبور داده شده و عملیات سرمایش و گرمایش از طریق تبادل حرارت با آب درون کویلهای هواساز انجام میشود. بسته به نیاز، عملیات رطوبت زنی و رطوبت زدایی هوا جهت رسیدن به میزان رطوبت دلخواه انجام میشود و در نهایت هوای مطبوع توسط فن به محیط مورد نظر از طریق کانالهای هوادهی توزیع میگردد.
اجزای سازنده دستگاه هواساز
- بدنه و استراکچر اصلی
در هواسازهای معمولی غالباً فریم سازه اصلی از پروفیلهای آلومینیومی مربعی و چند خم طراحی و ساخته میشوند. بدنه هواسازها به صورت استاندارد بهصورت دوجداره معمولاً از ورق گالوانیزه مرغوب باضخامت مناسب ساخته شده و بین جدارهای داخلی و خارجی بدنه از عایق حرارتی پلی اورتان و یا پشم سنگ باضخامت مناسب استفاده میگردد.
- دمپرها
یک صفحه یا دریچه فلزی است که در مسیر جریان هوای هواساز نصب و به کمک آنها میتوان به کنترل جریان هوای عبوری پرداخت. دمپرها از قاب و تیغههایی تشکیل شدهاند که با باز و بسته شدن و تنظیم این تیغهها میتوان جریان هوا را قطع و وصل، کم و زیاد (کنترل مناسب دبی هوا) کرد. دمپرها معمولاً از جنس آلومینیومی با سطح مقطع ایرفویل و بالاترین مقدار هوادهی و همچنین کمترین افت فشار ممکن ساخته میشوند.
- سیستم تصفیه هوا
یکی از شاخصترین ویژگیهای هواساز کنترل کیفیت هوای توزیع شده است که تأثیر مستقیمی بر سلامت افراد دارا است. علاوه بر این، در بسیاری از پروژههای صنعتی، کاربردهای پزشکی، آزمایشگاهی و صنایع داروسازی نیاز است تا هوای توزیع شده در محیط دارای کیفیت کنترل شده با حداقل میزان گرد و غبار، ذرات معلق و میزان آلاینده و آلودگی باشد. به منظور کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه روی لینک زیرکلیک کنید.
فیلترهای هواساز به صورت متوالی در امتداد هم قرار میگیرند تا تصفیه آلودگیها و ذرات معلق موجود در هوا به ترتیب از ذرات درشت تا ریز را انجام دهند. سیستم فیلتراسیون وابسته به نوع هوا ورودی و میزان آلایندگی و نیز وابسته به نوع فیلتراسیون شامل پیش فیلتر (فیلتر فلزی) و فیلتر میانی (فیلتر پانلی) و پس فیلتر (فیلتر کیسهای، هپا و اولپا) است.
- محفظه اختلاط
هوای مورد نیاز دستگاه در نوع هواسازهای برگشتی، از طریق اختلاط درصدی از هوای تازه و بخشی از هوای برگشتی از محیط در محفظه اختلاط تأمین میگردد. در واقع مقداری از هوای برگشتی از ساختمان به وسیلهی فن از طریق کانالی که بین قسمت ورودی دستگاه و قسمت خروجی در کانال بازگشت قرار دارد، وارد محفظه شده و با هوای تازه ورودی مخلوط میشود. نتیجه این عمل کاسته شدن از بار گرمایشی و سرمایشی و درنتیجه کاهش مصرف انرژی است.
- کویل سرمایشی-گرمایشی
مهمترین وظیفه دستگاه هواساز تأمین سرمایش و گرمایش است. لذا نیاز است دمای هوای ورودی به محفظه تغییر پیدا کند. این کار به کمک مبدلهای حرارتی هوا خنک به نام کویل که در مسیر جریان هوای ورودی قرار دارند، انجام میپذیرد. سیال بیرون لولهها، هوای ورودی و سیال داخل لوله بسته به نیاز میتواند آب سرد، آب گرم یا مبرد باشد که با عبور هوا از روی کویلها، هوا به درجه حرارت مطلوب میرسد. کویلها با توجه به نیاز و شرایط کاری به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم تولید میشوند.
کویلهای گرمایش-سرمایش مستقیم، کویلهایی هستند که با حذف سیال واسطه آب، به صورت مستقیم از جریان سرد مبرد به منظور خنک کردن هوای وارد شده به دستگاه و از گازهای داغ تولید شده واحد احتراق یا هیت پمپ به منظور گرمایش هوای توزیع شده استفاده میکند. کویلهای سرمایش-گرمایش غیر مستقیم که پرکاربردترین کویلهای مورد استفاده در دستگاه هواساز هستند، از سیال واسط آب برای گرم و سرد کردن استفاده میکنند. آنها شامل کویل آب سرد، کویل آب گرم و بخار آب هستند.
- رطوبت زن یا رطوبتگیر
رطوبت نسبی یکی از تأثیرگذارترین و مهمترین پارامترهای محیطی است که تأثیر مستقیمی بر فعالیتهای افراد و عملکرد تجهیزات و سیستمهای موجود در محیط دارد. در هواساز برحسب نیاز از دستگاه رطوبت زن یا رطوبت گیر جهت تنظیم رطوبت هوا به میزان دلخواه استفاده میشود. رطوبت زنها انواع مختلفی ازجمله سیستم رطوبت زنی توسط واسط مرطوب، رطوبت زن اسپری فشار بالا، ایرواشر، رطوبت زن بخار تشکیل شدهاند که از روش تبخیری، پاشش قطرات ریز آب به درون هوا و تزریق بخار، باعث افزایش رطوبت هوا میشوند.
همچنین سیستم رطوبت گیری در دستگاه هواساز توسط کویل سرمایشی با استفاده از آب سرد و از طریق کاهش دمای سطح کویل تا دمای شبنم هوا انجام میپذیرد. در روش دیگر رطوبت گیری از طریق قرار دادن گردانه بزرگی حاوی مواد شیمیایی جاذب رطوبت نظیر اتیلن گلیکول در مسیر هوای عبوری و چرخش آن توسط الکتروموتور استفاده میشود.
- فن هوا رسان و الکتروموتور
فنها برای اطمینان از گردش جریان هوای کافی بر مبنای شرایط به کار میروند. هوای بیرون به وسیله فن (دمنده) به درون محفظه کشیده میشود و با عبور از قسمتهای مختلف نظیر فیلتر، کویل و… و با رسیدن به شرایط دلخواه به درون شبکه کانال کشی و درون ساختمان هل داده میشود. فنهای سانتریفیوژ و پلاگ فن به طور عمده در هواساز مورد استفاده قرار میگیرند. مشخصات الکتروموتور و فن با توجه به ظرفیت هوادهی دستگاه، مشخصات کانال هوادهی نظیر ابعاد کانال، طول مسیر کانال و زانوییهای مسیر و میزان افت فشار بدست آمده، انتخاب میشوند.
- سایر قطعات دستگاه هواساز
تجهیزات مختلف دیگری برحسب نیاز میتوانند درون این دستگاه کاربردی بکار روند.
- صداگیر دستگاهی است که عمدتاً بعد از بخش فن هوا رسان که منبع اصلی ایجاد صدا و نویز در دستگاه هواساز است، نصب میگردد. وظیفه اصلی آن کاهش اثرات صوتی در محیط اطراف و محیط شنونده است.
- سیستم هیت ریکاوری دستگاهی از نوع مبدلهای حرارتی است که بین دو منبع هوایی یعنی جریان هوای تازه ورودی به سیستم و جریان هوای خروجی از ساختمان قرار میگیرد، عمل تبادل حرارت را بین آنها ممکن میسازد و از هدر رفت انرژی جلوگیری میکند.
- کنترل میزان هوادهی کانال در شرایط مختلف
به منظور کنترل میزان هوادهی در هواساز از دو فاکتور اصلی عموماً استفاده میشود؛ دمپر (دریچه هوا) و سیستم کنترل از راه دور (تغییر دور موتور و فن و نیز در تغییر در میزان هوادهی).
نصب و راه اندازی
هواسازها یکی از مناسبترین و با کیفیتترین سیستمهای تهویه مطبوع در ساختمانهای مسکونی، اداری و صنعتی محسوب میگردند که بار اصلی تأمین سرمایش و گرمایش و تهویه مطبوع این ساختمانها بر عهده آنها است. به منظور بهره برداری صحیح از هواساز باید به نکات زیر دقت نمایید:
- در مدلهای صنعتی به دلیل ابعاد بزرگ این دستگاه باید به صورت دمونتاژ به محل ارسال گردد؛ بنابراین، جهت نصب نیازمند نصاب خبره هستید.
- هواسازهای از جنس گالوانیزه ممکن است به دو صورت افقی یا عمودی تولید گردند. همچنین با توجه به شرایط مکانی و منطقهای، به دو صورت تک منطقهای یا چندمنطقهای تولید گردند. بنابراین، برای هواسازهای چند منطقهای باید از فنداسیون تراز بتنی به منظور تحمل وزن دستگاه استفاده کرد. در صورت نصب دستگاه بر روی پشت بام، باید لرزه گیر بر روی سیستم نصب گردد.
- حتماً در هواسازهای منطقهای به منظور استفاده از دمپر تنظیم هوا، مسیرهای کانال کشی را تعیین و مشخص نمایید.
- به منظور بررسی و تعمیرات دورهای محل نصب باید از یک سو حداقل 1.5 برابر عرض دستگاه فضای خالی در نظر بگیرید.
- در نظر گرفتن کفشور فاضلاب جهت نظافت و شستشوی دستگاه هواساز
- عایق کاری کانالهای در معرض نور و گرما و سرما و رطوبت
- به منظور کاهش هزینه، طول مسیر کانال کشی را کاهش دهید و هواساز را در محل تهویه نصب کنید.
- اتصال دهانه خروجی هواساز به کانال کشی مطابق ضوابط و قوانین استاندارد باشد.
طراحی هواساز
برای طراحی هواساز و محاسبه میزان هوا مورد نیاز در شرایط مختلف، باید دادههای زیر را در اختیار مهندس محاسب قرار داد. طراحی هواساز عموماًً شامل چهار بخش است که به طور مختصر به شرح هر یک میپردازیم:
- تعیین میزان هوادهی مورد نیاز سیستم
به منظور میزان محاسبه هوا مورد نیاز تولیدی دستگاه هواساز وابسته به نوع محل تهویه مطبوع (اداری یا تجاری یا مسکونی) فاکتوری تحت عنوان تعداد دفعات تعویض هوا در ساعت را تعیین میکنیم. سپس این عدد را در حجم فضا ضرب کرده و حاصل این موضوع میزان دبی حجمی هوا مورد نیاز جهت هواسازی است. لازم به ذکر است به منظور محاسبه دقیقتر با طراحان شرکت در خصوص تعیین فاکتور دفعات تعویض هوا و نیز تعیین هوادهی مشورت نمایید.
- تعیین نوع کویل سرمایشی
در این مرحله طراحی، نوع کویل سرمایشی بر اساس بار سرمایشی محل تعیین میشود. همچنین مشخصات فنی از جمله تراکم فین، ابعاد فین، جنس لوله و فین و نیز تعیین میزان سطح ویژه براساس نوع آب و دمای ورودی و خروجی آن برآورد میشود.
- تعیین نوع کویل گرمایشی
در این مرحله طراحی، نوع کویل گرمایشی بر اساس میزان گرمایش محل مورد نظر تعیین میشود. همچنین همانند کویل سرمایشی، فاکتورهای معینی جهت تولید کویل به کار گرفته میشود.
- نوع فیلتراسیون
نوع، تعداد و ضخامت لایههای فیلتراسیون مربوط به آنالیز هوای ورودی و میزان آلایندههای موجود در هوا متفاوت است. چنانچه قبل از مطالعه ادامه این متن علاقه دارید از قیمتهای حدودی جهانی این محصول به دلار اطلاعات کسب نمائید. قیمتهای بروز انواع هواساز در لینک Air Handling Unit Price قرار دارد.
انواع دستگاه هواساز
دستگاه هواساز را میتوان بر اساس پارامترهای مختلفی به شکل زیر تقسیمبندی نمود.
- کاربرد: که به سه نوع هواساز آپارتمانی، صنعتی و هایژنیک تقسیم بندی میشوند. هواساز آپارتمانی عموماً در بخش بالکن ساختمان نصب و هوا را توسط کانال به درون محیط توزیع میکنند. نوع صنعتی با ظرفیت هوادهی بالاتر، به منظور تأمین شرایط موردنیاز مصارف صنعتی با هدف کنترل دما و رطوبت و همچنین کنترل آلایندههای محیط جهت کاهش آسیب وارده به دستگاهها به کار میروند.
هواسازهایژنیک با رعایت الزامات خاص در طراحی و ساخت و همچنین راندمان بسیار بالاتر در فیلتراسیون هوا، عموماًً کاربرد پزشکی و آزمایشگاهی دارند و در اتاقهای تمیز، بیمارستانها، صنایع داروسازی و… به کار میروند. - جهت خارج شدن هوا: که بر این اساس به سه نوع هواساز روبرو زن، بالازن و پایین زن تقسیم میشوند.
- نوع هوادهی: که به دو نوع فول فرش یا هوادهی 100% از هوای تازه و هواساز با هوای برگشتی توسط اختلاط درصدی از هوای برگشتی از محیط با هوای تازه تقسیم میشوند.
- شکل یونیت: که با توجه به محل نصب و محدودیت فضایی به دو نوع افقی و عمودی طراحی و ساخته میشوند.
- تعداد نواحی هوادهی: که به دو نوع هواساز تک منطقهای و چند منطقهای تقسیم میشوند. منظور از چند منطقهای بودن، توانایی تولید و توزیع هوا با مشخصات خاص نظیر دما و رطوبت متفاوت برای محیطهای مختلف تحت پوشش دستگاه است.
دستگاههای هواساز بر اساس شکل ظاهر، مکان نصب، شرایط عملکرد به دسته بندی های ذیل تقسیم میشوند:
- عمودی یا افقی
- مکشی یا دهشی
- سیستم هوای تازه یا اختلاط کننده
- دستگاه تک بخشی یا چند بخشی
- مدل کارخانهای یا کارگاهی، نمونه استاندارد یا سفارشی
- داخلی یا بیرونی
در این نوع دسته بندی هواسازها بر اساس نوع کارکرد به سه دسته خانگی، صنعتی و هایژنیک تقسیم بندی میشوند.
هواساز خانگی و آپارتمانی
طراحی سیستمهای تهویه مطبوع با هواساز خانگی معمولاً فضای کمتر، مصرف انرژی بهینهتر و تعمیر و نگهداری آسانتری نسبت به انواع سیستمهای گرمایشی و سرمایشی همچون رادیاتور و داکت اسپیلت دارد. این دستگاهها را میتوان در طراحی تأسیسات یک ساختمان به صورت مرکزی و یا به صورت مجزا طراحی و به کار برد. هواسازهای خانگی تیپ مجزا، نیاز به کانال کشی بین طبقات ندارد و به راحتی در یک محیط معین همانند تراس، نصب میشود و با کانال کشی درون ساختمانی میتوان هوا را به نقاط مختلف ساختمان هدایت کرد.
این هواسازها به صورت مجزا تحت عنوان هواساز اکونوپک خانگی، خود از نظر تأمین آب سرد و گرم ورودی به دستگاه به صورت یک واحد یکپارچه عمل میکنند. هواساز آپارتمانی اکونوپک از یک واحد سلولزی جهت پاشش آب و خنک کاری هوا و یک واحد بویلر جهت تأمین سیستم گرمایشی تشکیل شده است. این سیستمها در مقایسه با هواسازهای مرکزی آپارتمانها، نیازی به موتورخانه و چیلر جهت تأمین آب سرد و گرم ندارد.
از آنجایی که دستگاه هواساز آپارتمانی یا خانگی در نزدیکی محل سکونت قرار میگیرد، یکی از پارامترهای مهم، میزان دسیبل صدای تولیدی آنها است. این مسأله با استفاده از فنهای دارای بالانس استاتیکی و دینامیکی تا مقدار زیادی کنترل میشود. دسیبل صدای خروجی دستگاه بین 60 تا 70 دسیبل تنظیم میگردد؛ بنابراین بدون ایجاد هر گونه صدا و مزاحمت، هوای مطبوع را در تابستان و زمستان فراهم میکند.
هواساز آپارتمانی با داشتن سیستمهای کنترلی کاملاً هوشمند، راحتی هر چه بیشتری را برای مصرف کنندگان فراهم میآورد. در ضمن هواساز خانگی با استفاده از سیستم مانیتورینگ و با پنل کاملاً لمسی و ریموت کنترل از راه دور، امکان برنامه ریزی زمان روشن و خاموش همراه با تأمین هوای تازه و میزان رطوبت مناسب در تمامی فصول سال را مهیا میکند.
دستگاه هواساز خانگی بهترین سیستم تهویه خانگی است. رشد سریع شهرنشینی و افزایش مجتمعهای مسکونی مرتفع به جای خانههای تک واحدی و نیز نیاز به تأمین هوای پاک و تمیز و تازه برای افراد ساکن در این آپارتمانها، موجب افزایش روز افزون نیاز به سیستمهای هواساز میشود. سیستم این نوع هواسازها مرکزی بوده و تأمین گرمایش و سرمایش آنها نیاز به تهویه مناسب و عملکرد عالی تجهیزات سیستم مرکزی از جمله چیلر و سایر ادوات دارد. این نوع هواسازها عموماً در بخش بالکن و در محیط بیرون نصب میشوند و به داخل منزل یا محیط کانال کشی میشوند.
مزایای استفاده از سیستم هواساز خانگی
- توزیع یکنواخت گرما در محیط منزل
- عدم نیاز به دودکش در منزل و از بین بردن خطراتی همچون گاز گرفتگی و آتش سوزی ناشی از نشت گاز
- کاهش مصرف گاز (بسیار مناسب برای محیطهای با کمبود تأمین گاز)
- عدم ایجاد افت فشار آب در حمام و سرویسها به دلیل عدم نیاز به گردش دائم آب در رادیاتورها
- مجهز به سیستم هوشمند و برنامه دهی مدت دار که میتوان با استفاده از هواساز خانگی هوشمند زمان خاموش و روشن کردن دستگاه را نیز تعیین نمود.
دستگاه هواساز صنعتی
هواساز صنعتی بهترین سیستم تهویه مطبوع در صنعت است. هواساز صنعتی به دلیل آنکه علاوه بر کنترل دمای محیط، میزان رطوبت و میزان آلایندههای هوای محیط را کنترل میکند. بنابراین میتواند بهترین گزینه برای سیستم تهویه مطبوع در محیطهای صنعتی به منظور جلوگیری از آسیب کمتر به دستگاهها و اپراتورها باشد. این نوع هواسازها عموماً برای پرورش قارچ، تهویه مطبوع محیطهای بسیار حساس (اتاق سرور)، تهویه مطبوع بخشهای اداری، مسکونی و اماکن صنعتی مورد استفاده قرار میگیرند.
مزایای استفاده از هواساز صنعتی:
- کاهش هزینههای مصرف انرژی (مخصوصاً با استفاده از سیستم هوشمند کنترل انرژی)
- توزیع هوای مطبوع به صورت یکنواخت در محیط
- به دلیل فیلتراسیون هوا میتواند طول عمر قطعات را بسیار افزایش دهد.
- به دلیل مرکزی بودن سیستم توزیع آب گرم و سرد میتواند بهترین گزینه برای استفاده در محیطهای اداری، مسکونی و صنعتی باشد.
دستگاه هواساز هایژنیک
هواسازهای هایژنیک به لحاظ نوع دقیق تر فیلتراسیون و میزان هوابند بودن و ضد نفوذ بودن بسیار مناسب برای محیطهای بهداشتی و آزمایشگاهی مناسب هستند. عموماً این نوع سیستمها بر اساس نوع محل مورد استفاده در محیطهای مختلف قابل نصب هستند. نوع سیستم فیلتراسیون قوی هوا مطبوع تولیدی سبب میشود که این مدل را تحت عنوان هواسازهای بهداشتی نیز بشناسیم.
تفاوت هواساز و ایرواشر
مدلی دیگر از خانواده هواسازها که میتواند به همراه تولید هوای خنک رطوبت لازم را تأمین نمایید، دستگاه ایرواشر است. ایرواشرها ساختار کلی شبیه دیگر هواسازها دارند. با این تفاوت که در هواسازهای معمولی جهت سرمایش از کویل سرمایش و چیلر استفاده میشود. ولی در ایرواشر از سیستم تبخیری و تمام آبی جهت ایجاد سرما استفاده میشود. جهت ایجاد سرما در ایرواشر از روش اسپری آب در مسیر عبور هوا یا پد سلولزی استفاده میشود. همین امر باعث میشود تا هوای خروجی در کنار سرما رطوبت بیشتری نیز ایجاد نمایید. البته بنا به سفارش مشتری و نیاز پروژه میتوان از کویل گرمایش نیز در ایرواشر استفاده نمود. همچنین میتوان این دستگاه را بدون کویل گرمایشی طراحی و تولید نمود.
قیمت هواساز
هواسازها به عنوان مهمترین سیستمهای تهویهی مطبوع، قادر به تأمین گرما و سرما و هوای کاملاً تازه و مطبوع هستند. این سیستمها را میتوان به صورت مستقل و یا به صورت یک واحد مرکزی در مجتمعهای بزرگ صنعتی و خانگی نصب کرد؛ اما به منظور تعیین قیمت هواساز باید به عوامل بسیاری توجه نمود که مهمترین عوامل مؤثر بر قیمت هواساز عبارتند از:
- توان تهویه و تخلیه هوای نامطبوع به فضای بیرون
- ظرفیت تولید سرما و گرما
- قابلیت نصب به صورت سیستم مرکزی یا کانالهای مجزا
- برند تولید کننده
- مدل هواساز
- کیفیت مواد اولیه به کار رفته در قطعات
- تعداد آپشنهای مورد استفاده در تولید
سیستم رطوبت زنی
یکی از مواردی که در بعضی از هواسازها بنا به درخواست مشتری انجام میشود، نصب سیستم رطوبت زن است. این قسمت از دستگاه هواساز باعث افزایش رطوبت هوای تولیدی میگردد. رطوبت زنی به شکلهای مختلفی صورت میپذیرد. بطور کلی در بیشتر هواسازها از روش اسپری و پاشش آب برای افزایش رطوبت استفاده میشود. روش دیگر برای افزایش رطوبت هوا درون دستگاه، سیستم تشت بخار یا شبکه بخار است که از طریق تولید بخار توسط کویل و آب گرم صورت میگیرد.
رطوبت گیر
در بعضی از مناطق و بعضی از پروژهها نیاز است که رطوبت هوای ورودی به حداقل برسد. این کار در دستگاه هواساز میتواند به دوروش انجام شود:
- رطوبت گیری به روش تبریدی: که در آن از یک کویل سرمایشی استفاده میگردد و دمای کویل را پایینتر از نقطه شبنم تنظیم میکنند. رطوبت هوا در زمان برخورد با کویل سرد به صورت قطرات آب روی کویل جمع میشود و از قسمت تشت تخلیه هواساز تخلیه میشود.
- رطوبت گیر شیمیایی: در این روش از یک گردانه بزرگ مواد شیمیایی جاذب رطوبت استفاده میشود. این گردانه با قرار گرفتن در محیط مرطوب و جذب رطوبت، هوا را خشک میکند.
نحوه کنترل دما در هواساز
بطور کلی ما میتوانیم از سه روش برای کنترل دمای هوای خروجی از دستگاه هواساز استفاده نماییم:
- استفاده از شیر سه راه برقی: که روی لوله آب متصل به کویل سرد وگرم نصب میشود. از طریق فرمان ترموستات، جریان آب ورودی و خروجی را قطع و وصل یا کم و زیاد مینمایید. از این طریق دما هوا کنترل میکنید.
- تغییر دور فن هواساز: که از طریق فرمان ترموستات منصوب در مکانهای مناسب (اتاقها و راهروها) انجام میشود.
- کنترل ظرفیت از طریق نصب دمپرهای اتومات بر روی دریچههای هوا (هوای تازه، هوای برگشت، هوای ورودی و خروجی): این دمپرها از ترموستاتهای نصبی فرمان میگیرند.
هواساز چند منطقهای
هواساز چند منطقهای مانند دیگر مدلها شامل کویل گرمایش و سرمایشی است. این دستگاه قادر است هوا و دمای مورد نیاز چند نقطه را بطور مستقل تأمین کند. استفاده از هواساز چند منطقهای در موارد زیر پیشنهاد میشود:
- جهت استفاده در مکانهایی که در قسمتهای مختلف با چند کاربری مورد استفاده قرار میگیرند؛ مانند مدارس و دانشگاهها، بیمارستانها و مکانهای اداری که درآن اتاق مطالعه، اتاق استراحت، سالنهای غذاخوری، سالن اجتماعات و کلاس درس وجود دارد.
- ساختمانهایی که دارای چند ناحیه بزرگ داخلی و بخشهایی کوچکتر هستند. در کل این دستگاه برای ساختمانهای که مقدار بار محسوس آنها زیاد باشد و نیاز به تجدید هوای کمتری داشته باشند، مناسب است.
ویژگیهای دستگاه هواساز چند منطقهای
- کنترل میزان دمای مناطق مختلف به صورت مجزا
- استفاده از یک دستگاه بجای چند دستگاه مجزا در سیستم تأسیسات و تهویه مطبوع
- ایجاد مرکزیت در سیستمهای تهویه مطبوع با استفاده از هواساز چند منطقهای
- کاهش هزینههای تأمین نگهداری و متمرکز شدن آن در یک نقطه
- کاهش مسیر کانال کشی و سهولت در نحوه تولید و توزیع هوا
جمع بندی و خرید بهترین هواساز
برای انتخاب نهایی و خرید بهترین دستگاه هواساز باید پارامترهای مختلفی نظیر کاربری فضای موردن ظر، ظرفیت هوادهی، میزان بار برودتی و بار حرارتی مورد نیاز، شرایط محیطی و آب و هوایی، تعداد و نوع فیلترها، دارا یا عدم وجود سیستم رطوبت زن و شرایط نگهداری مد نظر داشت. کلیه مراحل طراحی، مدل سازی، ساخت و تست دستگاههای هواساز، توسط مهندسین شرکت مهتاب گستر انجام میپذیرد.