هواساز چیست؟ بررسی عملکرد و کاربردها
هواساز دستگاهی است که برای تأمین هوای مطبوع و سالم و دستیابی به دما و رطوبت مناسب به کار می‌رود. این دستگاه یکی از اصلی‌ترین اجزای سیستم‌های تهویه مطبوع است و در مسیر چیلر و بویلر با کانال هوا قرار دارد. هواسازها در صنایع مختلف برای تنظیم درجه حرارت و رطوبت هوا به کار می‌روند و در مکان‌های عمومی مانند ورزشگاه‌ها، سینماها، تالارهای عروسی، رستوران‌ها، بیمارستان‌ها، هتل‌ها و ادارات و همچنین در محیط‌های تجاری و صنعتی استفاده می‌شوند.
دستگاه‌های هواساز در ظرفیت‌های مختلف خانگی و صنعتی تولید می‌شوند و قیمت آنها با توجه به کیفیت قطعات و ظرفیت دستگاه متفاوت است. ارزان‌ترین هواساز خانگی حدود 800 دلار قیمت دارد؛ در حالی که قیمت گران‌ترین هواساز صنعتی می‌تواند تا 40.000 دلار برسد. برای اطلاعات دقیق‌تر در مورد قیمت‌ها و کسب اطلاعات به‌روز، توصیه می‌شود با شرکت مهتاب گستر تماس بگیرید و از طریق صفحه ارتباط با ما، از آخرین قیمت‌ها مطلع شوید.
این دستگاه به‌عنوان یکی از بهترین سیستم‌های تهویه مطبوع مرکزی در سطح جهانی شناخته می‌شود. کویل گرمایی هواساز با آب گرم یا بخار برای گرمایش هوا در ماه‌های سرد عمل می‌کند و کویل سرمایی با آب سرد یا گاز مبرد وظیفه سرد کردن هوا را به عهده دارد. دمپرهای هوای تازه و برگشتی نصب شده بر روی هواساز، می‌توانند میزان هوای تازه و برگشتی را تنظیم کنند. همچنین، پیش فیلترهایی برای جلوگیری از ورود ذرات درشت به دستگاه نصب شده و فن سانتریفیوژ جریان هوای لازم را تأمین می‌کند.
اهداف استفاده از دستگاه هوارسان
بالا رفتن دمای کره زمین، افزایش اختلاف دما در فصول گرم و سرد، و همچنین افزایش آلاینده‌ها در کشور موجب اهمیت ویژه طراحی و تولید هواسازها شده است. اهداف اصلی استفاده از دستگاه هواساز عبارتند از: تنظیم دمای مطلوب (گرمایش-سرمایش با توجه به شرایط آب و هوایی)، تأمین هوای تازه، تنظیم رطوبت با توجه به شرایط آسایش افراد یا نیاز صنعتی (رطوبت زنی یا رطوبت زدایی) و تصفیه و پاک‌سازی هوا از ذرات معلق، گرد و غبار و آلودگی‌ها.
علاوه بر کیفیت بالای هوای توزیعی، سیستم‌های هواساز دارای مزایای بسیاری هستند که شامل راندمان عملکردی بسیار بالا، مصرف انرژی بهینه، تعمیرات و نگهداری آسان و کم‌هزینه، توزیع یکنواخت هوای مطبوع در محیط و عدم اشغال فضای داخلی است. همچنین، عمر کاری بالا از دیگر ویژگی‌های برجسته این سیستم‌ها است. این مزایا باعث شده تا سیستم‌های هواساز یکی از محبوبترین تجهیزات تهویه مطبوع در کاربری‌های مسکونی، اداری، تجاری و صنعتی باشند.
ویژگی‌های ساختاری دستگاه هواساز
سیستم انتقال قدرت شامل پولی‌های Fast Montage و تکنیک Lock Taper Bush با امکان دمونتاژ آسان و بدون نیاز به پولی کش با تکنیک Woods آمریکا است. نحوه ساخت به طور کامل پیچ و مهره‌ای قابل دمونتاژ و مونتاژ جدید است. کلیه ورق‌ها از قسمت بیرون با رنگ پودری الکترواستاتیک پوشش داده می‌شود. شاسی دستگاه هواساز نسبت به ظرفیت و حجم آن، از ناودانی فابریک طراحی و ساخته می‌شود. شاسی پس از عملیات جوشکاری و فرزکاری با رنگ اپوکسی پوشش داده می‌شود.
هواساز یک دستگاه تأمین کننده هوا در یک سیستم تهویه مطبوع است که هوا را مطابق شرایط مطلوب، تأمین و در فضاهای مختلف توزیع می‌کند. در یک دستگاه هواساز، هوای تازه و هوای در گردش داخلی با هم مخلوط شده و هوای مطبوع تولید می‌شود. در این سیستم، دمای هوای تازه توسط یک سیستم کنترل کننده دما تنظیم و به داخل محیط تزریق می‌گردد. سپس هوای مطبوع با استفاده از فن و از طریق کانال‌ها و دریچه‌های تعبیه شده به داخل فضای مورد نظر دمیده می‌شود.
ظرفیت و قابلیت‌های انواع دستگاه هوارسان
اکثر هواسازها مدولار هستند و قابلیت افزودن قطعات مازاد در صورت نیاز را دارند. یک هواساز معمولاً شامل بخش‌هایی مانند مکش هوای تازه، اختلاط هوا، محفظه فن و موتور فن، کویل عبور آب، فیلتر و واحد کنترل است. برخی از تجهیزات مازاد که معمولاً به صورت سفارشی به دستگاه اضافه می‌شوند، شامل فن هوای جبرانی یا گردش داخلی، کویل حرارتی، کویل پیش سرد و رطوبت زن هستند. دبی هوای انواع هواساز معمولاً بین 2000 تا 63000 فوت مکعب در دقیقه (945 تا 29730 لیتر بر ثانیه) متغیر است.
اضافه کردن فن جبرانی یا گردش داخلی به سیستم هواساز به ساختمان، وظایف دستگاه و افت فشار کلی بستگی دارد. یک کویل حرارتی برای گرم کردن منطقه ورودی یا پیش گرم کردن صبحگاهی در فصول سرد استفاده می‌شود، در حالی که کویل پیش سرد برای استفاده بهینه از آب برگشتی کولینگ تاور به کار می‌رود. برای محیط‌های نیازمند رطوبت بالا یا در شرایط خاص، از رطوبت زن در هواساز استفاده می‌شود.
عملکرد هواساز به‌طور عمده وابسته به عملکرد صحیح سایر قطعات سیستم تهویه مطبوع مانند بویلر، چیلر و برج خنک کننده است. از آنجا که هواساز در ارتباط مستقیم با محیط زیست، انسان یا قطعات حساس قرار دارد، اهمیت آن در سیستم تهویه مطبوع بیشتر از سایر دستگاه‌ها است. هوای مطبوع تولید شده توسط هواساز باید دمای مطلوب و رطوبت مناسب داشته باشد و عاری از آلودگی یا گرد و غبار باشد.
اساس کارکرد دستگاه هواساز
کارکرد دستگاه هواساز ساده می‌باشد. تعدادی مبدل حرارتی به نام کویل درون دستگاه تعبیه شده که با توجه به شرایطی فصلی آب سرد تولیدی چیلر یا آب گرم موجود در پکیج یا بویلر توسط لوله کشی درون آنها جریان پیدا می‌کند. هوای تازه مورد نیاز جهت تهویه مطبوع توسط فن تعبیه شده به داخل دستگاه مکش شده و پس از عبور از روی فیلترها و انجام عملیات تصفیه هوا، از روی کویل‌ها عبور داده شده و عملیات سرمایش و گرمایش از طریق تبادل حرارت با آب درون کویل‌های هواساز انجام می‌شود. بسته به نیاز، عملیات رطوبت زنی و رطوبت زدایی هوا جهت رسیدن به میزان رطوبت دلخواه انجام می‌شود و در نهایت هوای مطبوع توسط فن به محیط مورد نظر از طریق کانال‌های هوادهی توزیع می‌گردد.
اجزای سازنده دستگاه هواساز
دستگاه هواساز از اجزای مختلفی تشکیل شده است که هر یک نقشی اساسی در تأمین و توزیع هوای مطبوع دارند. از مهم‌ترین بخش‌های آن می‌توان به فن، فیلترهای تصفیه هوا، کویل‌های سرمایشی و گرمایشی، دمپرها، رطوبت‌زن یا رطوبت‌گیر و کنترل‌کننده‌های هوشمند اشاره کرد. این اجزا با همکاری یکدیگر، تهویه‌ای کارآمد را در فصول مختلف سال فراهم می‌کنند و کیفیت هوای داخلی را بهبود می‌بخشند. در ادامه به تشریح هر کدام از این تجهیزات می‌پردازیم.
بدنه و استراکچر اصلی
در هواسازهای معمولی، فریم سازه اصلی از پروفیل‌های آلومینیومی مربعی و چند خم ساخته می‌شود. بدنه این دستگاه‌ها معمولاً به صورت دوجداره و از ورق گالوانیزه با ضخامت مناسب تولید می‌شود. برای افزایش عایق‌بندی حرارتی، فضای بین جداره‌های داخلی و خارجی با پلی اورتان یا پشم سنگ پر می‌شود. این طراحی باعث بهبود کارایی هواساز و کاهش هدررفت انرژی می‌گردد.
دمپرها
یک صفحه یا دریچه فلزی است که در مسیر جریان هوای هواساز نصب و به کمک آنها می‌توان به کنترل جریان هوای عبوری پرداخت. دمپرها از قاب و تیغه‌هایی تشکیل شده‌اند که با باز و بسته شدن و تنظیم این تیغه‌ها می‌توان جریان هوا را قطع و وصل، کم و زیاد (کنترل مناسب دبی هوا) کرد. دمپرها معمولاً از جنس آلومینیومی با سطح مقطع ایرفویل و بالاترین مقدار هوادهی و همچنین کمترین افت فشار ممکن ساخته می‌شوند.
سیستم تصفیه هوا
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های هواساز، کنترل کیفیت هوای توزیع‌شده است که مستقیماً بر سلامت افراد تأثیر می‌گذارد. در کاربردهای صنعتی، پزشکی، آزمایشگاهی و داروسازی، تأمین هوای تمیز و عاری از گرد و غبار و آلاینده‌ها ضروری است. این دستگاه‌ها با فیلترهای پیشرفته، کیفیت هوا را تضمین می‌کنند. برای آشنایی بیشتر با عملکرد و مزایای این سیستم، روی لینک زیر کلیک کنید.
فیلترهای هواساز به‌صورت متوالی چیده شده‌اند تا آلودگی‌ها و ذرات معلق را از درشت تا ریز به تدریج تصفیه کنند. سیستم فیلتراسیون بر اساس نوع هوای ورودی و میزان آلایندگی تنظیم می‌شود و شامل سه بخش اصلی است: پیش‌فیلتر (فیلتر فلزی)، فیلتر میانی (فیلتر پانلی) و پس‌فیلتر (مانند فیلتر کیسه‌ای، هپا و اولپا) که هرکدام نقشی در بهبود کیفیت هوا دارند.
محفظه اختلاط
هوای مورد نیاز دستگاه در نوع هواسازهای برگشتی، از طریق اختلاط درصدی از هوای تازه و بخشی از هوای برگشتی از محیط در محفظه اختلاط تأمین می‌گردد. در واقع مقداری از هوای برگشتی از ساختمان به وسیله‌ی فن از طریق کانالی که بین قسمت ورودی دستگاه و قسمت خروجی در کانال بازگشت قرار دارد، وارد محفظه شده و با هوای تازه ورودی مخلوط می‌شود. نتیجه این عمل کاسته شدن از بار گرمایشی و سرمایشی و درنتیجه کاهش مصرف انرژی است.
کویل سرمایشی-گرمایشی
دستگاه هواساز وظیفه تأمین سرمایش و گرمایش را بر عهده دارد و برای این منظور، دمای هوای ورودی را تغییر می‌دهد. این فرایند از طریق مبدل‌های حرارتی هوا خنک، معروف به کویل، انجام می‌شود که در مسیر جریان هوا قرار دارند. سیال داخل کویل‌ها می‌تواند آب سرد، آب گرم یا مبرد باشد و با عبور هوا از روی آنها، دمای هوا به میزان مطلوب تنظیم می‌شود. کویل‌ها بسته به شرایط کاری به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم طراحی می‌شوند.
کویل‌های گرمایش-سرمایش مستقیم بدون نیاز به سیال واسطه، از مبرد برای خنک‌سازی و از گازهای داغ حاصل از احتراق یا هیت پمپ برای گرمایش هوای ورودی استفاده می‌کنند. در مقابل، کویل‌های غیرمستقیم که پرکاربردترین نوع در هواسازها هستند، از آب به‌عنوان سیال واسط برای تنظیم دمای هوا بهره می‌برند. این کویل‌ها شامل کویل آب سرد، کویل آب گرم و کویل بخار آب هستند که در سیستم‌های تهویه مطبوع به کار می‌روند.
رطوبت زن یا رطوبت‌گیر
رطوبت نسبی یکی از مهم‌ترین پارامترهای محیطی است که تأثیر زیادی بر فعالیت افراد و عملکرد تجهیزات دارد. در هواسازها، بسته به نیاز از دستگاه رطوبت زن یا رطوبت گیر برای تنظیم رطوبت هوا استفاده می‌شود. رطوبت‌زن‌ها انواع مختلفی دارند، از جمله سیستم‌های رطوبت‌زنی با واسط مرطوب، اسپری فشار بالا، ایرواشر و رطوبت‌زن بخار. این سیستم‌ها با استفاده از روش‌های تبخیری، پاشش قطرات ریز آب یا تزریق بخار، رطوبت هوا را افزایش می‌دهند.
سیستم رطوبت‌گیری در هواساز معمولاً با استفاده از کویل سرمایشی و آب سرد عمل می‌کند. در این روش، با کاهش دمای سطح کویل تا دمای شبنم هوا، رطوبت هوا گرفته می‌شود. روش دیگر برای رطوبت‌گیری شامل استفاده از گردانه‌ای است که مواد شیمیایی جاذب رطوبت مانند اتیلن گلیکول را در خود دارد. این گردانه در مسیر هوای عبوری قرار گرفته و توسط الکتروموتور می‌چرخد تا رطوبت هوا جذب شود.
فن هوا رسان و الکتروموتور
فن‌ها در هواسازها برای تأمین جریان هوای کافی با توجه به شرایط طراحی استفاده می‌شوند. هوای بیرون توسط فن (دمنده) وارد محفظه می‌شود و پس از عبور از فیلترها، کویل‌ها و سایر بخش‌ها، به شرایط مطلوب می‌رسد و سپس وارد شبکه کانال‌کشی ساختمان می‌شود. فن‌های سانتریفیوژ و پلاگ‌فن معمولاً در این سیستم‌ها استفاده می‌شوند. انتخاب مشخصات الکتروموتور و فن بر اساس ظرفیت هوادهی، ابعاد کانال، طول مسیر و میزان افت فشار صورت می‌گیرد.
سایر قطعات دستگاه هواساز
در دستگاه هواساز، تجهیزات مختلفی بسته به نیاز به‌کار می‌روند. یکی از این تجهیزات، صداگیر است که پس از فن هوا رسان نصب می‌شود و وظیفه کاهش نویز و صداهای اضافی را در محیط اطراف دارد. همچنین، سیستم هیت‌ریکاوری که نوعی مبدل حرارتی است، بین هوای ورودی و خروجی از ساختمان قرار می‌گیرد. این سیستم تبادل حرارت را بین دو جریان هوا انجام داده و از هدر رفت انرژی جلوگیری می‌کند.
کنترل میزان هوادهی کانال در شرایط مختلف
برای کنترل میزان هوادهی در هواساز، از دو فاکتور اصلی استفاده می‌شود: دمپر (دریچه هوا) و سیستم کنترل از راه دور. دمپر وظیفه تنظیم جریان هوا را بر عهده دارد، در حالی که سیستم کنترل از راه دور امکان تغییر دور موتور و فن را فراهم می‌کند، که این تغییرات باعث تنظیم میزان هوادهی دستگاه می‌شود. این سیستم‌ها به بهینه‌سازی عملکرد هواساز و تطبیق آن با نیازهای مختلف کمک می‌کنند.
نصب و راه اندازی
هواسازها به‌عنوان یکی از بهترین سیستم‌های تهویه مطبوع برای ساختمان‌های مسکونی، اداری و صنعتی شناخته می‌شوند و مسئولیت تأمین سرمایش، گرمایش و تهویه هوای ساختمان‌ها را بر عهده دارند. این سیستم‌ها با عملکرد بهینه، کیفیت هوای محیط را بهبود می‌بخشند و انرژی را به‌صورت مؤثر و بهینه مصرف می‌کنند. برای بهره‌برداری صحیح از هواساز، لازم است به نکات زیر توجه کنید:
- در مدل‌های صنعتی به دلیل ابعاد بزرگ این دستگاه باید به صورت دمونتاژ به محل ارسال گردد؛ بنابراین، جهت نصب نیازمند نصاب خبره هستید.
- هواسازهای از جنس گالوانیزه ممکن است به دو صورت افقی یا عمودی تولید گردند. همچنین با توجه به شرایط مکانی و منطقه‌ای، به دو صورت تک منطقه‌ای یا چندمنطقه‌ای تولید گردند. بنابراین، برای هواسازهای چند منطقه‌ای باید از فنداسیون تراز بتنی به منظور تحمل وزن دستگاه استفاده کرد. در صورت نصب دستگاه بر روی پشت بام، باید لرزه گیر بر روی سیستم نصب گردد.
- حتماً در هواسازهای منطقه‌ای به منظور استفاده از دمپر تنظیم هوا، مسیرهای کانال کشی را تعیین و مشخص نمایید.
- به منظور بررسی و تعمیرات دوره‌ای محل نصب باید از یک سو حداقل 1.5 برابر عرض دستگاه فضای خالی در نظر بگیرید.
- در نظر گرفتن کفشور فاضلاب جهت نظافت و شستشوی دستگاه هواساز
- عایق کاری کانال‌های در معرض نور و گرما و سرما و رطوبت
- به منظور کاهش هزینه، طول مسیر کانال کشی را کاهش دهید و هواساز را در محل تهویه نصب کنید.
- اتصال دهانه خروجی هواساز به کانال کشی مطابق ضوابط و قوانین استاندارد باشد.
طراحی هواساز
برای طراحی هواساز و محاسبه میزان هوای مورد نیاز در شرایط مختلف، باید داده‌های خاصی در اختیار مهندس محاسب قرار داد. طراحی هواساز معمولاً شامل چهار بخش اصلی است که در ادامه به توضیح هر یک پرداخته می‌شود. ابتدا باید میزان هوادهی مورد نیاز بر اساس نوع فضا (اداری، تجاری یا مسکونی) و دفعات تعویض هوا در ساعت محاسبه شود تا به دقت دبی حجمی مورد نیاز تعیین گردد.
در مرحله بعد، نوع کویل سرمایشی باید بر اساس بار سرمایشی محل انتخاب شود. فاکتورهایی مانند تراکم فین، جنس لوله و فین، سطح ویژه کویل بر اساس نوع آب و دمای ورودی و خروجی آن برآورد می‌شود. این موارد برای دستیابی به عملکرد بهینه و کاهش مصرف انرژی ضروری هستند. همچنین، انتخاب دقیق این پارامترها در نهایت تأثیر زیادی بر کارایی سیستم تهویه مطبوع و صرفه‌جویی انرژی در طولانی‌مدت دارد.
سپس، بر اساس میزان گرمایش مورد نیاز، نوع کویل گرمایشی انتخاب می‌شود. همانند کویل سرمایشی، فاکتورهای مشابه برای طراحی کویل گرمایشی به کار می‌روند. این فاکتورها شامل انتخاب جنس مناسب و ابعاد دقیق برای افزایش کارایی سیستم گرمایشی هستند. علاوه بر این، نوع و تعداد لایه‌های فیلتراسیون بر اساس آنالیز هوای ورودی و میزان آلاینده‌ها تعیین می‌شود تا کیفیت هوای توزیعی به بهترین شکل ممکن تضمین شود و هوای پاک و سالم برای محیط فراهم گردد.
انواع دستگاه هواساز
دستگاه هواساز را می‌توان بر اساس پارامترهای مختلفی به شکل‌های گوناگون تقسیم‌بندی نمود. از نظر کاربرد، هواسازها به سه نوع آپارتمانی، صنعتی و هایژنیک تقسیم می‌شوند. هواساز آپارتمانی معمولاً در بالکن نصب می‌شود و هوا را از طریق کانال‌ها به داخل محیط توزیع می‌کند. هواساز صنعتی با ظرفیت بالاتر برای تأمین شرایط محیطی در مصارف صنعتی استفاده می‌شود و هواسازهای هایژنیک برای کاربردهای پزشکی و آزمایشگاهی با فیلتراسیون بالا طراحی می‌شوند.
از نظر جهت خروج هوا، هواسازها به سه نوع روبرو زن، بالازن و پایین زن تقسیم می‌شوند. همچنین بر اساس نوع هوادهی، به دو دسته فول فرش (هوادهی 100% از هوای تازه) و هوای برگشتی (اختلاط درصدی از هوای برگشتی با هوای تازه) تقسیم می‌شوند. از نظر شکل یونیت، هواسازها به دو نوع افقی و عمودی طراحی می‌شوند که با توجه به محل نصب و محدودیت فضایی انتخاب می‌شوند. همچنین، از نظر تعداد نواحی هوادهی، به دو نوع تک منطقه‌ای و چند منطقه‌ای تقسیم می‌شوند.
دستگاه‌های هواساز همچنین بر اساس شکل ظاهر، مکان نصب و شرایط عملکرد به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. این دسته‌بندی شامل هواسازهای عمودی یا افقی، مکشی یا دهشی، سیستم هوای تازه یا اختلاط‌کننده، تک بخشی یا چند بخشی، مدل کارخانه‌ای یا کارگاهی، و داخلی یا بیرونی است. در نهایت، هواسازها بسته به نوع کارکرد به سه دسته خانگی، صنعتی و هایژنیک تقسیم‌بندی می‌شوند.
هواساز خانگی و آپارتمانی
سیستم‌های تهویه مطبوع با هواساز خانگی به دلیل اشغال فضای کمتر، مصرف بهینه انرژی و نگهداری آسان، جایگزین مناسبی برای سیستم‌های سنتی مانند رادیاتور و داکت اسپیلت هستند. این دستگاه‌ها می‌توانند به‌صورت مرکزی یا مستقل در ساختمان طراحی شوند. نوع مجزای این هواسازها نیازی به کانال‌کشی بین طبقات ندارد و به‌راحتی در محیط‌هایی مانند تراس نصب می‌شود. با استفاده از کانال‌کشی داخلی، هوای مطبوع به قسمت‌های مختلف ساختمان هدایت می‌شود و توزیع بهتری دارد.
هواسازهای اکونوپک خانگی به‌عنوان یک واحد یکپارچه، تأمین آب سرد و گرم را بدون نیاز به موتورخانه یا چیلر انجام می‌دهند. این سیستم‌ها شامل یک واحد سلولزی برای خنک‌کاری و یک واحد بویلر برای گرمایش هستند. از آنجا که این دستگاه‌ها در نزدیکی محل سکونت نصب می‌شوند، میزان صدای تولیدی آنها اهمیت دارد. با استفاده از فن‌های بالانس‌شده، صدای خروجی در محدوده 60 تا 70 دسیبل کنترل می‌شود تا بدون ایجاد مزاحمت، هوای مطبوع را در تابستان و زمستان تأمین کنند.
هواسازهای آپارتمانی با سیستم‌های کنترلی هوشمند، راحتی بیشتری را برای کاربران فراهم می‌کنند. این دستگاه‌ها با مانیتورینگ پیشرفته، پنل لمسی و ریموت کنترل، امکان تنظیم زمان روشن و خاموش شدن و مدیریت میزان رطوبت را دارند. با افزایش شهرنشینی و رشد آپارتمان‌های مرتفع، نیاز به سیستم‌های تهویه باکیفیت بیشتر شده است. این نوع هواسازها معمولاً در بالکن یا فضای بیرونی نصب می‌شوند و از طریق کانال‌کشی، هوای تصفیه‌شده را به داخل ساختمان منتقل می‌کنند.
مزایای استفاده از سیستم هواساز خانگی
- توزیع یکنواخت گرما در محیط منزل
- عدم نیاز به دودکش در منزل و از بین بردن خطراتی همچون گاز گرفتگی و آتش سوزی ناشی از نشت گاز
- کاهش مصرف گاز (بسیار مناسب برای محیط‌های با کمبود تأمین گاز)
- عدم ایجاد افت فشار آب در حمام و سرویس‌ها به دلیل عدم نیاز به گردش دائم آب در رادیاتورها
- مجهز به سیستم هوشمند و برنامه دهی مدت دار که می‌توان با استفاده از هواساز خانگی هوشمند زمان خاموش و روشن کردن دستگاه را نیز تعیین نمود.
دستگاه هواساز صنعتی
هواساز صنعتی بهترین سیستم تهویه مطبوع در صنعت است. هواساز صنعتی به دلیل آنکه علاوه بر کنترل دمای محیط، میزان رطوبت و میزان آلاینده‌های هوای محیط را کنترل می‌کند. بنابراین می‌تواند بهترین گزینه برای سیستم تهویه مطبوع در محیط‌های صنعتی به منظور جلوگیری از آسیب کمتر به دستگاه‌ها و اپراتورها باشد. این نوع هواسازها عموماً برای پرورش قارچ، تهویه مطبوع محیط‌های بسیار حساس (اتاق سرور)، تهویه مطبوع بخش‌های اداری، مسکونی و اماکن صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مزایای استفاده از هواساز صنعتی:
- کاهش هزینه‌های مصرف انرژی (مخصوصاً با استفاده از سیستم هوشمند کنترل انرژی)
- توزیع هوای مطبوع به صورت یکنواخت در محیط
- به دلیل فیلتراسیون هوا می‌تواند طول عمر قطعات را بسیار افزایش دهد.
- به دلیل مرکزی بودن سیستم توزیع آب گرم و سرد می‌تواند بهترین گزینه برای استفاده در محیط‌های اداری، مسکونی و صنعتی باشد.
دستگاه هواساز هایژنیک
هواسازهای هایژنیک به لحاظ نوع دقیق تر فیلتراسیون و میزان هوابند بودن و ضد نفوذ بودن بسیار مناسب برای محیط‌های بهداشتی و آزمایشگاهی مناسب هستند. عموماً این نوع سیستم‌ها بر اساس نوع محل مورد استفاده در محیط‌های مختلف قابل نصب هستند. نوع سیستم فیلتراسیون قوی هوا مطبوع تولیدی سبب می‌شود که این مدل را تحت عنوان هواسازهای بهداشتی نیز بشناسیم.
تفاوت هواساز و ایرواشر
مدلی دیگر از خانواده هواسازها که می‌تواند به همراه تولید هوای خنک رطوبت لازم را تأمین نمایید، دستگاه ایرواشر است. ایرواشرها ساختار کلی شبیه دیگر هواسازها دارند. با این تفاوت که در هواسازهای معمولی جهت سرمایش از کویل سرمایش و چیلر استفاده می‌شود. ولی در ایرواشر از سیستم تبخیری و تمام آبی جهت ایجاد سرما استفاده می‌شود. جهت ایجاد سرما در ایرواشر از روش اسپری آب در مسیر عبور هوا یا پد سلولزی استفاده می‌شود. همین امر باعث می‌شود تا هوای خروجی در کنار سرما رطوبت بیشتری نیز ایجاد نمایید. البته بنا به سفارش مشتری و نیاز پروژه می‌توان از کویل گرمایش نیز در ایرواشر استفاده نمود. همچنین می‌توان این دستگاه را بدون کویل گرمایشی طراحی و تولید نمود.
قیمت هواساز
هواسازها به عنوان مهم‌ترین سیستم‌های تهویه‌ی مطبوع، قادر به تأمین گرما و سرما و هوای کاملاً تازه و مطبوع هستند. این سیستم‌ها را می‌توان به صورت مستقل و یا به صورت یک واحد مرکزی در مجتمع‌های بزرگ صنعتی و خانگی نصب کرد؛ اما به منظور تعیین قیمت هواساز باید به عوامل بسیاری توجه نمود که مهم‌ترین عوامل مؤثر بر قیمت هواساز عبارتند از:
- توان تهویه و تخلیه هوای نامطبوع به فضای بیرون
- ظرفیت تولید سرما و گرما
- قابلیت نصب به صورت سیستم مرکزی یا کانال‌های مجزا
- برند تولید کننده
- مدل هواساز
- کیفیت مواد اولیه به کار رفته در قطعات
- تعداد آپشن‌های مورد استفاده در تولید
سیستم رطوبت زنی
یکی از مواردی که در بعضی از هواسازها بنا به درخواست مشتری انجام می‌شود، نصب سیستم رطوبت زن است. این قسمت از دستگاه هواساز باعث افزایش رطوبت هوای تولیدی می‌گردد. رطوبت زنی به شکل‌های مختلفی صورت می‌پذیرد. بطور کلی در بیشتر هواسازها از روش اسپری و پاشش آب برای افزایش رطوبت استفاده می‌شود. روش دیگر برای افزایش رطوبت هوا درون دستگاه، سیستم تشت بخار یا شبکه بخار است که از طریق تولید بخار توسط کویل و آب گرم صورت می‌گیرد.
رطوبت گیر
در بعضی از مناطق و بعضی از پروژه‌ها نیاز است که رطوبت هوای ورودی به حداقل برسد. این کار در دستگاه هواساز می‌تواند به دوروش انجام شود:
- رطوبت گیری به روش تبریدی: که در آن از یک کویل سرمایشی استفاده می‌گردد و دمای کویل را پایین‌تر از نقطه شبنم تنظیم می‌کنند. رطوبت هوا در زمان برخورد با کویل سرد به صورت قطرات آب روی کویل جمع می‌شود و از قسمت تشت تخلیه هواساز تخلیه می‌شود.
- رطوبت گیر شیمیایی: در این روش از یک گردانه بزرگ مواد شیمیایی جاذب رطوبت استفاده می‌شود. این گردانه با قرار گرفتن در محیط مرطوب و جذب رطوبت، هوا را خشک می‌کند.
نحوه کنترل دما در هوارسان
بطور کلی ما می‌توانیم از سه روش برای کنترل دمای هوای خروجی از دستگاه هواساز استفاده نماییم:
- استفاده از شیر سه راه برقی: که روی لوله آب متصل به کویل سرد وگرم نصب می‌شود. از طریق فرمان ترموستات، جریان آب ورودی و خروجی را قطع و وصل یا کم و زیاد می‌نمایید. از این طریق دما هوا کنترل می‌کنید.
- تغییر دور فن هواساز: که از طریق فرمان ترموستات منصوب در مکان‌های مناسب (اتاق‌ها و راهروها) انجام می‌شود.
- کنترل ظرفیت از طریق نصب دمپرهای اتومات بر روی دریچه‌های هوا (هوای تازه، هوای برگشت، هوای ورودی و خروجی): این دمپرها از ترموستات‌های نصبی فرمان می‌گیرند.
هواساز چند منطقه‌ای
هواساز چند منطقه‌ای مانند دیگر مدل‌ها شامل کویل گرمایش و سرمایشی است. این دستگاه قادر است هوا و دمای مورد نیاز چند نقطه را بطور مستقل تأمین کند. استفاده از هواساز چند منطقه‌ای در موارد زیر پیشنهاد می‌شود:
- جهت استفاده در مکان‌هایی که در قسمت‌های مختلف با چند کاربری مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ مانند مدارس و دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و مکان‌های اداری که درآن اتاق مطالعه، اتاق استراحت، سالن‌های غذاخوری، سالن اجتماعات و کلاس درس وجود دارد.
- ساختمان‌هایی که دارای چند ناحیه بزرگ داخلی و بخش‌هایی کوچک‌تر هستند. در کل این دستگاه برای ساختمان‌های که مقدار بار محسوس آنها زیاد باشد و نیاز به تجدید هوای کمتری داشته باشند، مناسب است.
ویژگی‌های دستگاه هوارسان چند منطقه‌ای
- کنترل میزان دمای مناطق مختلف به صورت مجزا
- استفاده از یک دستگاه بجای چند دستگاه مجزا در سیستم تأسیسات و تهویه مطبوع
- ایجاد مرکزیت در سیستم‌های تهویه مطبوع با استفاده از هواساز چند منطقه‌ای
- کاهش هزینه‌های تأمین نگهداری و متمرکز شدن آن در یک نقطه
- کاهش مسیر کانال کشی و سهولت در نحوه تولید و توزیع هوا
جمع بندی و خرید بهترین هواساز
برای انتخاب نهایی و خرید بهترین دستگاه هواساز باید پارامترهای مختلفی نظیر کاربری فضای موردن ظر، ظرفیت هوادهی، میزان بار برودتی و بار حرارتی مورد نیاز، شرایط محیطی و آب و هوایی، تعداد و نوع فیلترها، دارا یا عدم وجود سیستم رطوبت زن و شرایط نگهداری مد نظر داشت. کلیه مراحل طراحی، مدل سازی، ساخت و تست دستگاه‌های هواساز، توسط مهندسین شرکت مهتاب گستر انجام می‌پذیرد.
